Os antecedentes dos cinco queixos tradicionais galegos asócianse ao proceso histórico de Galicia. A orixe do queixo de San Simón remóntase á colonización romana; o queixo do Cebreiro esta ligado ao Camiño de Santiago, mentres que os queixo de Tetilla e Arzúa-Ulloa presentan unha orixe máis difusa.
A pesar da súa dilatada historia, a partir da guerra civil española os queixos tradicionais galegos comezan unha etapa de “escuridade” debido á que coa implantación gradual de queixerías mecanizadas, o consumidor podía atopar produtos coa mesma denominación e aspecto físico, aínda que de características moi distintas aos orixinais.
A final da década dos 80, os queixos galegos comezan a renacer. É nestes anos cando aparecen as primeiras queixerías artesás na zona de Arzúa, estendéndose esta idea a outras de Galicia como Betanzos, O Cebreiro, a Ulloa, etc. Este rápido desenvolvemento inicial foi impulsado por un cúmulo de factores de diversa índole: as axudas da Xunta de Galicia, a inestabilidade nos prezos do leite, o incremento do valor engadido do leite nas explotacións medianas, o abandono das rutas de recollida de leite nas zonas de montaña, temor á política de cuotas leiteiras da Unión Europea, etc.
Dende finais dos 80 e ata a actualidade a evolución, aínda que dispar, foi moi positiva para todos estes queixos.
Enlace: no meu Skydrive xa podedes atopar partes deste traballo máis completas:
No hay comentarios:
Publicar un comentario